متن خبر:
اجازه دهید تا فرزند شما ، زندگی را ترکیبی از حوادث تلخ وشیرین بداند و او را از فراگیری کلاس ارزشمند دشواری های طبیعی زندگی دور نکنید . کودکی که راه وروش مقابله با سختی ها را نداند ، در آینده فردی متزلزل ، ناکام ، زود رنج خواهد شد و به سادگی خود را باخته ، تسلیم ناامیدی خواهد شد .
کودک را با طعم شیرین کارهای نیک و پسندیده در عمل آشنا سازید و با الگو شدن خود در این مورد ، او را به سوی نیکی به دیگران ترغیب کنید تا هنگام برخورد با رنج سایر انسان ها ، قادر به درک آنها ، همیاری و غمخواری با آنها شود و از شادمان کردن آنها احساس رضایت نماید و مهارت همدردی با انسان ها در او شکل گرفته ، صیقل یابد .
نگذارید کودک شما با کاغذ و مواد رنگی بیگانه بماند و فشارهای روحی و روانی خود را در خود ذخیره نماید و در صدد یافتن راههایی مانند تخریب و شکستن و پرخاشگری ، برای تخلیه خود بر آید . نقاشی کردن موجب تخلیه فشارهای روحی و ایجاد حس آرامش و رضایت پس از خلق یک اثر در وی می شود . آنچنان که امروزه روانشناسان ازطریق مشاهده نقاشی کودکان ، به نوع شخصیت آنها و مشکلات و آرزوهایشان و آنچه در دل دارند پی می برند . به عبارتی کودک خودش را در نقاشی اش رها می کند ، پس این فرصت را از او دریغ نکنید .
کودکان همواره تشنه دانستن اند ، با بردن آنها به پارکها از فواید فضای سبز و نقش آن در سلامت جسم و روان انسان و اهمیت حفظ و نگهداری اش بگویید تا نگرشی مثبت وزیبا به محیط زیست پیدا کنند و قدرت تشخیص و شناخت آنها کم کم گسترش یابد .
دیده های کودک در داخل و خارج منزل ، پایه های شناخت او را از جهان هستی تشکیل می دهد . هر اندازه میزان دیده ها و شنیده های او بیشتر باشد ، گنجینه تجارب و تخیلات او غنی تر می شود . فرصت گسترسش شناخت و آموزه های او نیز بیشتر می گردد و بالعکس .
با سپردن کارهای کوچک به کودک و با نظارت خود ، مانند : خرید خوراکی ، انتخاب کتاب داستان ، پرسیدن نشانی از پلیس ، ارائه بلیط سینما و اتوبوس ،کمک به سالمندان ، گرفتن نامه از پستچی و .... او را با فعالیتهای اجتماعی و ارتیباطی در عمل آشنا سازید .
نوشتن خاطرات در تابستان هم ، برای بسیاری از بچه ها جالب و سرگرم کنده است . شما می توانید او را در این راه ، به داستان نویسی هم تشویق نمائید .
هرگز فرصت بزرگ شدن را از کودک نگیرید . به او اعتماد کنید تا به شما اعتماد کند . به او احترام بگذارید تا به شما احترام بگذارد . امروز برایش وقت بگذارید تا فردا برایتان وقت بگذارد .
در پایان :
به طور قطع شما نیز راهکارهای خلاقانه ی دیگری می توانید به فهرست فوق الذکر اضافه نمایید . آنچه بسیار مهم می نماید این است که اگر والدین با نگاهی مثبت به فرزند خویش بنگرند ، حضور او را در کنار خویش مایه فخر و دلگرمی و امید بدانند ، برایش وقت بگذارند و هرگز جمله (( دوستت دارم )) را از او دریغ نورزند ، او نیز به ارزش والای خود پی برده ، به آن احترام می گذارد ، اعتماد به نفس در او ریشه دوانده ، خود را قوی ، نیرومند و مفید می پندارد ، از احساس حقارت و ناتوانی به دور می ماند ، نشاط درونی را در خود تجربه می کند، همه چیز را به دیده تحسین و تازگی می نگرد ، همواره به پویایی و سازندگی می اندیشد و از کاهش رنج و اندوه دیگران توسط خویش احساس شادکانی میکند .
به یاد داشته باشید که انسان های موفق و چهره های برجسته در طول تاریخ ، همواره امید وارترین افراد بوده اند .
اگر به فردایی امید بخش می اندیسشیم ، باید کودکان را در یابیم و بدانیم که هر روز در زندگی آنها ، یک روز جدید است با امکانات جدید تر و فرصت های نا محدود . هرگز کارکردهای تاثیر گذار اوقات بهینه فراغت ، یعنی : رفع خستگی ، شکوفایی استعدادها و رشد اجتماعی را برشخصیت و رفتار فرزندمان ، چه در فصل تابستان و چه در تمام طول سال از یاد نبریم و آ گاه باشیم که عدم برنامه ریزی منسجم و کاربردی و در عین حال جذاب توسط خانواده و بخصوص نهاد های اجتماعی مربوط برای پر کردن اوقات فراغت طبقه های مختلف اجتماعی ، بویژه کودکان و نوجوانان ، موجب بطالت و دل سردی شده ، چالش پیش روی سلامت و امنیت جامعه و فرهنگ شهروندی تلقی خواهد شد .